احساس می کنم که ما ایرانیها ، زرنگ ترین و باهوش ترین دولتِ دنیا رو بخصوص تویِ سیاست داریم، بلده که چطور برای راهپیماییهاش مردم رو بکشونه توی خیابون ، بلده که چطور مردم رو برخلاف همۀ دلزده گیها و بی انگیزگی هاشون و خستگیشون برای انتخاباتها به وجد بیاره و طوری شور و شوق بینشون بندازه تا همه با حس مسئولیتِ خودشون و ارادۀ خودشون ( تصور اینکه خودشون تصمیم گرفتن وارد ماجرا بشن ) برای رای دادن به سمت صندوقها حمله ور بشن ، بلده که چطور برای دوره های طولانی مردم رو از هر نظر ( مادی و غیر مادی ) توی فشار و مضیقه نگه داره و کِی فشار رو از روشون برداره و درست یه هفته مونده به موقعی که به حضور مردم نیاز داره چیزهایی رو که براشون له له میزدن رو پرت کنه جلوشون ...
همین حسم میگه که ساده ترین ( نمیخوام بگم احمق ترین ) مردم دنیا رو هم ما داریم ، که سالهاست باهاشون اینطوری تا میکنن و همچنان این رفتارها رو باور میکنه و بهشون ایمان دارن و خودشونو با این برخوردها هماهنگ میکنن ...
غیر از این هم نیست حکومتی که با تمام ایراد های کم هم نه زیادش سی سال دوام داشته حتما بلد بوده خیلی چیزها رو.
مصرف"چیز " ها در جمله هام زیاد شده ببخشید
اما خوشحالم که در چهار سال گذشته از دروغ استفاده زیادی نکردم.
:))
در مورد "چیز" گفتنت اشکال نداره ، اینجا هم این روزها چندتایی پیامکِ تبلیغاتی با همین کلمۀ "چیز" داره رد و بدل میشه ، آخه میرحسین هم تو صحبتهاش زیاد میگه "چیز" ، خودمم این روزها تو نوشته هام احساس میکنم زیاد میگم "بخصوص" تو هم اینو به من ببخش ...