میر حسین ...

توی جنگ ما با نصف دنیا درگیر بودیم ، با نصف گردن کلفتهاش ، نه فسقلی ها ، تحریم هم بودیم خیلی جدی ، روسیه هم آدم حسابمون نمی کردکه پنهانی کمکمون کنه ، چین هم که اصلاً کشور حساب نمیشد و همچنان زایشگاه و محل زلد و ولدِ دنیا بود ، دورۀ سازندگی هم نبود که سر مردم با افتتاح پروژه های نیمه کاره گرم بشه و کسی هنوز قولِ آوردنِ پولِ نفت رو سر سفره ها به مردم نداده بود . ..

تا اونجا که من میدونم ، 8 سالِ جنگ که با نخست وزیریِ میرحسین گذشت ، آخرین دورۀ تاریخیِ ایرانِ بعد از انقلاب بود که مردم علارقم فشارهای جنگ و درگیریهای سیاسی و قتل و ترورهای سیاسی همچنان ، حداقل زندگیِ مادیشون راحت بود و اینطوری زیرِ بار فشار اقتصادی لِه نشده بودن و همینم باعث میشد که با فراغ بال راه بیفتن سمتِ جبهه ها ...
فکر نمیکنم کسی باشه که بتونه بگه توی تمامِ اون سالها جنسی از خوار و بارِ روزمره تا بقیه موادِ زندگی گرئن شده باشه ، البته کوپنی و جیره بندی شد ، اما گرون نه . ..

حواستون هست ؟ 8تویِ  سال جنگ و تحریم ، ثابت نگه داشتن قیمتِ بازار کارِ هر کسی نیستا ، کمااینکه بعد از اون دیگه کسی نتونست اون راهُ دوباذه بره . ..

بعد از جنگ تا الانم که خبری از میرحسین نبود بخاطر این بود که ایشون نخست وزیرِ دولتی بود که خامنه ای ریس جمهورش بود و همیشه با هم مشکل داشتن تا جایی که یه بار میرحسین خامنه ای رو که دیر هم به جلسۀ هیات دولت رسیده بوده راه نمیده و اخراجش میکنه از جلسه ، بعد از فوتِ امام و قدرت گرفتنِ خامنه ای ، اون هم بر میگرده میر حسین رو بایکوت میکنه و میرحسین هم که از دستۀ کسایی بود که خالصانه به ایران خدمت میکردن و خالصانه انقلاب کرده بودن ، خونه نشینی رو انتخاب میکنه تا الان که دیگه همه چیز به بن بست داره میرسه و اون تنها کسیه که هم میتونه بحران جهانی رو تا حدی تو کشور کنترل کنه ( این امیدواری حداقل هست ) ، هم بهانۀ به شدت خوبیه تا مردمی که جزخاطرۀ خوش چیزی ازش ندارن باز با تعدادِ بالا توی انتخابات شرکت کنن ...