میگما ؛ چه نسل تنهایی هستیم ...
هر کی رسید و میرسه ،
زده و میزنه تو سرمون . ..
قربانی زیاده خواهی و
ایده آل گراییِ بی مورد نسل و
نسلهای قبل از خودمون شدیم . ..
صدامونم در نمیاد اما باز به
همینمونم راضی نیستن و
از هر فرصتی استفاده میکنن تا
بزنن تو سرمون و بیشتر خفمون کنن ...
قول داده بودم نظر ندم.اما الان تو لیست وبلاگای به روز شده دیدمت
یادم اومد دلم برات خیلی تنگ شده.
این شد که ...
میگن دهه هفتادی ها خوشبختن. میگن بی خیالن میگن... هزار جور حرف نا مربوط میزنن من دهه هفتادی هستم میگم ما بدبختیم چون همه چیز رو شما دهه 40 و 50 و 60 به ما تحمیل کردین
من فقط گفتم تنهاییم ، درباره احساس بد بختی چیزی نگفته بودم ...
گمونم همه دارن مینالن!
گمونم تو تموم دهه ها فقط منم که خوشبختم!من خوشبختم چون خیلی چیزا دارم که همه تون میدونید.اما من حتی بخاطر پریز برقی که نزدیک تختمه و کمک میکنه که موبایلمو وقتی دراز میکشم توش بزنم و شارژ کنم خوشبختم.من خوشبختم چون بابام صبح ها هوس میکنه بلند بلند آواز بخونه و من مجبورم با خورشید بیدار بشم..تا حالا یه جور دیگه دورتون رو نگاه کردین؟
اشکان جان جدی میگم من نمیدونم تنهایی و بدبختی یعنی چی؟برام توضیح بدین
بدبختی دو تا میشه وقتی خانواده سعی می کنه خودش رو با یه جامعه هم سو کنه بعد از همه طرف باید منتظر تو سری می بودی
من نمی دونم بنده که آخر 59 توی ایران وا مونده دنیا اومدم خودم متحمل بودم چی رو به دهه 70 تحمیل کردم
شما به خوشبختی ادامه بده تا حداقل من فکر کنم خوشبختی یه افسانه نیست همون ندونی بدبختی چیه بهتره
ببخشید اشکان خان من جواب اینها که نظر گذاشتند رو دادم .
دستت درد نکنه راففونه خانم ، من اگه یه کتاب هم می نوشتم به این خوبی در نمی اومد ، عزا گرفته بودم که چی جوابشونو بدم ، قبول کن که جواب منطقی دادن به یه حرف غیر منطقی کار ساده ای نیست . همه که قابلیتهای شما رو ندارن ... بازم بی نهایت ممنون .
این همه کریدیت رو کجا خرج کنم؟
مرسی از شما