عاشقانه بدون عشق

برای یه نفر این شبهه پیش اومده بود که

من با دست پس میزنم و با پا پیش میکشم !

منظورش برخوردم با دهه شصتیها بود و میگفت

از طرفی میگی ازشون خوشم نمیاد و

از طرف دیگه وبلاگت پر از پستهای عاشقانه است . ..

همون جوابی که بهش دادم رو اینجا مینویسم :

اگه قرار باشه آدم یا تیپِ خاصی پشتِ عاشقانه هام باشه ،

به هیچ عنوان یه دهه شصتی نیست ،

البته با چند تاییشون ارتباط داشتم که

کم و بیش توی بعضی پُستهام ( زیرگروهِ منفورها )

خوندین که همشونم تجارب افتضاحی بودن . ..

(( این حرفم معنیش این نیست که همه بَد هستن و

همونطور که همیشه گفتم هر چیزی استثنا داره ))

اما اگه بخوام کسی رو براشون تصور کنم ،

به احتمالِ خیلی زیاد یه آدمیِ بین متولدهای 45 تا 55 ،

مثل همۀ دوستهای تک و جواهری که داشتم ،

همون کسایی که بهترین لحظات زندگیمو برام ساختن .. .

هـــیـــچـــکـــس . ..

                    

                     خیلی بدِ دقیقاً همون شبی

                     که انتظار داری یه نفر باشه که

                     حرفاتو بشنوه ،

                     هیچکس نباشه که اینکارو برات بکنه . ..

                     هـــیـــچـــکـــس  . ..

                     بدتر از اون اینه که

                     تنها کسی هم که هست

                     و فکر میکنی و انتظار داری بفهمتت ،

                     دقیقاً خلاف و برعکس نشون میده .. .

آتشی بنامِ تـــــو

شعله ای در برابرم ،                                                                                                  

شعله ای در ورایم ،                                                                                                   

می پرم ،                                                                                                                

و اندوهم ،                                                                                                              

دلتنگیم ،                                                                                                                

و هر آنجه از بدی را ،                                                                                                  

به عطشِ آتش میسپارم . ..                                                                                         

و                                                                                                                          

  تـــــو                                                                                                                   

         چون آتشی                                                                                                    

                         سراپا                                                                                           

                                 در برم میگیری .. .                                                                    

سورِ چهارشنبه بر شما شاد باد

                    

قبل از هر چیزی چهارشنبه سوری رو

به همه هموطنهای عزیزم ، از دم شاد باش میگم . ..

توی سرزمینهای دور ( یکی از Boxهای سمت راست )

هم دو تا لینک گذاشتم که یه تاریخچۀ مختصر

دربارۀ این سورِ باستانی گفتن . ..

از طرفِ دیگه از اونجا که این روزها

همه جا حرف از ایامِ هفته است ،

یاد این پستم افتادم ،

گفتم یه بارِ دیگه مطرحش کنم . ..

اونهایی که اون موقع خوانندۀ اینجا نبودن ،

خوشحال میشم اگه نظراتشونو یا توی نظراتِ همین پست ،

یا توی نظرات پستی که لینکشو گذاشتم مطرح کنن .. .

یه پست آزمایشی

احتمال حذف شدن دارد لطفا نظر نگذارید ، من شرمنده می شوم .

تو ، دلم و روشنایی

                          

                                            تو روشناییِ دلم بودی ،

                                             و دلم ،

                                             کورکورانه تو را میخواست ...

کاش میشد اما نمیشه ...

          

میگم هیچ راهی نیست خـــســـرو شـــکـــیـــبـــایـــی هم با ما به سالِ آینده بیاد ؟

           

احـــمـــد آقـــالـــو رو چطور ؟

شاید فردا

در دلم خانه تکانی برپاست ،

شاید فردا نوروز باشد ،

و  تـــو

          بیایی . ..

دیشب هم یلدا بود .. .

رفتنی شدم

برای چهارم تا یازدهم بلیط گرفتم که برم اهواز . ..

از همیت الان بی قرارم ،

هیجان دارم . ..

با اینکه میدونم اونجا هیچ خبری نیست ،

یا کسی منتظرم نیست ،

اما نمیدونم اونجا چی داره که

دلم اینطوری براش پرپر میزنه .. .

بازیکنهایِ متجاوز

                          

از حدودایِ دهه شصت میلادی ، توسط دکتر اریک برن شاخه ای به روانشناسی اضافه شد به نام روانشناسی تحیلیل رفتار متقابل . ..

این رشته خیلی خلاصه حرفش اینه که آدمها رفتار و عکس العملشون رو بر پایۀ رفتار همدیگه طرح ریزی میکنن . ..

( توی پرانتز اینو بگم که اصطلاحِ غلطِ کودکِ درون هم از این رشته درز کرده به بیرون ، چون تو این رشته شخصیت فرد رو نتیجه 3 شخصیتِ دیگه میدونه و تاثیری که اونها در هر لحظه روش دارن و اون 3 تا ، حالتهای والد و بالغ و کودک هستند ، و وقتی فرد در هر کدوم از این حالتها قرار می گیره ، کلِ رفتارش از اون حالت برانگیخته میشه ، مثلاً در حالتِ والد فرد برای مدت زمانی که توی اون حالت هست همۀ رفتارهاش از جمله شکل نشستن ، تُنِ صدا و طرزِ فکرش شبیهِ همون والدی میشه که فرد در دورۀ الگو سازی بیشتر تحت تاثیرش بوده و هر کسی دائماً در بین این حالتها در چرخشه ، البته اینو یه فرد متخصص میتونه متوجه بشه و طوری نیست که خودمون متوجۀ این تغییرات باشیم . ..

خلاصه اونطور که رایج شده ُ بدن مثل یه کیسه نیست که پر از چیزهای مختلفی باشه که یکی از اونها هم کودکِ درون باشه و صحیح اینه که بدونیم یکی از حالتهایِ ممکن برای شخصیت ، حالتِ کودکِ درونه . ..

---> برای دانشِ بیشتر به کتابهای تحلیل رفتارِ متقابل که بیرون راحت پیدا میشه ، میشه رجوع کرد )

اریک برن توی کتابِ معروفِ خودش ، بازیها ، این رفتارهایِ متقابل رو به بازیهایی تشبیه کرده که توی هر کدوم ، دو نفر دو طرفِ بازی هستند و در طولِ تماسی که دارند ، تلاش میکنن که امتیازات بیشتری رو به نفع خودشون جمع کنن . ..

امیدوارم تا اینجا رو به عنوان مقدمه ازم قبول کرده باشین تا برسم به ارتباطش با همون پست نمونۀ کاملِ یه ...  :

طبق تحقیقی که خودم توی دانشگاه شاهدِ انجامش بودم ، حدود 15% از دخترها و پسرهایی که با آرایشهای افراط گونه و بی تناسب با محیط خیابون می بینیم ، نه برای جنسِ مخالف ، که برای همجنسهایِ خودشون ، خودشونُ آرایش و آماده میکنن ، که قسمتِ اعظمش از عوارضِ فشارهای جامعه است ، چون تنها شدن با یه همجنس و خلوت کردن باهاش - توی خونه و در حالی که والدین یکیشون توی اتاقِ کناری با خیالِ راحت نشستن - خیلی راحت تره تا جنسِ مخالف . ..

اما نکته عجیب و به نظر من تاسف آور ، اینه که قسمتِ اعظمِ 80% باقیمانده ، درگیرِ بازیی هستن به اسمِ بازیِ تجاوز . تو این بازی هدفِ بازیکن ( به عنوانِ مثال همون دخترهای موردِ صحبت ) اصلاً از آرایش یا پوششِ س.ک.س.ی که برای خودش انتخاب کرده ، به هیچ شکلی ، هیچ نوعی از تماس و در هیچ حدی نیست و کلاً نه از یه تلفن ساده تا یه س.ک.سِ کامل ، به هیچکدوم فکر نمیکنه ، هدفی که اون دنبالشه ، جلب توجهِ و همین که کسی بهش توجه نشون بده ، اون نیازش برطرف شده و طرفِ مقابل هم بازی رو باخته و دخترک در مسیرش دنبالِ بازیکن و حریف بعدی میگرده و این جریان هر بار و هر روز ادامه پیدا میکنه و قسمتِ بزرگِ آسیب رو بازنده هایی می بینن که هم ناخواسته واردِ بازی میشن و هم بازنده خارج میشن . ..

البته وجودِ چنین بازیی و بازیکنهایی که بازی تجاوز بزرگترین و گاهی تنها بازییه که بلدن ، خودش نشونۀ یه آسیبِ روحیه که به این شکل بروز کرده ، و بد تر از اون ، اینه که الان تو سطحِ وسیعی شاهدِ اجرای این بازی در جامعه هستیم ...