دفـــتـــر ســیـــب و درخــت چـــهـــل بـــرگ

بــنــویــســیــن دفــتــر ســیــب و درخــت چــهــل بــرگ ، بــخــونــیــن آرامــشـــــگــاه ...

دفـــتـــر ســیـــب و درخــت چـــهـــل بـــرگ

بــنــویــســیــن دفــتــر ســیــب و درخــت چــهــل بــرگ ، بــخــونــیــن آرامــشـــــگــاه ...

نــــــــقـــــــــد

 

 

 

 

 

برنامه امشب رادیو گفتگو رو گوش دادین ؟ 

ساعت ۱۰ تا ۱۱ ، درباره سینما ؟ 

برنامه نقد تو شبهای جشنواره فیلم فجر .. . 

بـــــاعــــــث تـــــــاســــــــــف بــــــــــود . 

 

( اگه لینک برنامشو تو سایتش گذاشتن 

که بعید میدونم این یکی رو بذارن ، حتما از اینجا لینکش میکنم ) 

 

 

 

 

 

سر ریز

 

 

 

 

 

چقدر صدای تو قشنگه ، 

چقدر گفتنی داری تو ، 

و من چقدر سر ریز از شنیدنم . .. 

 

امروز هر آهنگ بی کلامی که می شنیدم ، 

صدای تو توش بود .. . 

 

 

 

 

 

آزادم ، نه

 

 

 

 

 

به قدر یک مردن ، 

به قدر کمی آزادی ، 

به دیده بر هم زدنی ، 

از فاصله مانده ، 

 

نه میمیرم ، نه آزادم ، نه حتی خوابی در دیده ام دارم ... 

 

 

 

 

 

من بهم می

 

 

 

 

 

تـــو ، 

مرا به بهترین من میبری ، 

هر آنچه خوبی ، در من بهم می پیوندی ، 

و اینهمه من ، در حضور تو ، 

شمعی را مانم در پیشگاه بلاغت ابر ستاره ای کهن ... 

 

 

 

 

 

یا یه چیزی تو همین مایه ها

 

 

 

 

 

یه دیالوگ تو فیلم نیمه پنهان بود که خیلی دوسش داشتم ، 

یه جا اون آخرا مرد ماجرا به دختر ماجرا میگه : 

انقدر بهت فکر میکنم که دیگه نمی دونم کدومش واقعیته و کدومش خیال

( یا یه چیزی تو همین مایه ها ) 

دختره هم قبل و حین شنیدن این جمله داره بال بال میزنه 

و تو درک میکنی که عمق این جمله رو درک کرده . .. 

 

این فیلمو استادم داد ببینم و گفت : 

داستان تو ، داستان همین مردست . .. 

 

بعد از اون به چند باری این جمله رو آزمایش کردم ، 

اما هیچوقت کسی نفهمید چی میگم .. . 

 

منم فارسی میگفتم ، 

بــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــه   .   .   . 

 

 

 

 

 

آلبوم عکسمو

 

 

 

 

 

چهار پنج ساله که بودم ظهرها که همه می خوابیدن 

می رفتم آلبوم عکسمو بر میداشتم و ورق میزدم ، 

ذائم با خودم می گفتم: 

اینا چه آدمای خوبی هستن که منو آوردن تو خونه و خونوادشونو دارن بزرگم میکنن . .. 

هنوزم گاهی یاد اون روزها میفتم و 

بهش فکر میکنم ( مثل الان که یادش افتادم و باعث شد اینجا بنویسمش ) 

اما راستش دیگه برام مهم نیست که خونواده اصلیم کیند .. . 

 

 

 

 

 

استاد محمود استاد محمد

 

 

 

 

 

دیروز تو کارگاه استاد محمود استاد محمد مهمونمون بود ، 

آخر جلسه یکی از کتابهاشو بردم که برام امضاء کنه ، 

کتابو که گرفت قبل از اینکه اسممو بپرسه خودم فامیلمو گفتم ، 

همزمان با گفتن فامیلم پرسید اسمتون چیه ؟ 

من با یه مکث کوتاه اسمم رو هم گفتم ، 

اونم رو صفحه اول کتاب اسمم رو نوشت ، 

 

( اینهمه گفتم که از اینجا به بعدُ بگم ) 

 

اسممو که نوشت نزدیک یک دقیقه خودکارشو کنار اسم نوشته شده نگه داشت ، 

بعد فامیل رو نوشت و باز بعد از یه مکث طولانی نوشت : 

 

چقدر پر رمز و راز اسمت را بر زبان آوردی ، 

می توان لحظاتی را به راز صدایت مختص کرد ... 

 

 

 

 

 

یا هیچ

 

 

 

 

 

میگن تو شبیه نادری .. . 

 

من شبیه نادر یا هیچ عوضیه دیگه ای نیستم ... 

 

 

 

 

 

بره ، شش

 

 

 

 

 

نتیجه امتحانا رو تو سایت دانشگاه دیدم ،

همه رو پاس کردم ،

اگه همه چیز درست پیش بره ، شش ماه دیگه این پستها رو

از بیرون از ایران می نویسم .. . 

 

 

 

 

 

تجربه ها رو تجربه

 

 

 

 

 

امشب کسی رو که واقعا تو نت  از تنهایی درم می آورد ایگنور کردم ، 

شاید علتش این بود که یک درصد احتمال میدادم 

ارتباطمون به بیرون نت کشیده بشه ، 

و دوباره همه تجربه ها رو تجربه کنیم . . . 

 

این نیز بگذرد ...