ما ؛ ملتِ پیشتاز در کجروی

          

تقریباً تمامِ دیشب رو به وبلاگ گردی گذروندم ، اما برام جالب بود که حدوداً از هر ده تا وبلاگ ، هفتاشون یکی از دو تا پُست آخرش به شکلی یا در مورد تیم ملی بود ( که توش حتماً ایرادهایی رو هم به علی دایی گرفته بودند ، یا مستقیماً علی دایی رو نشونه گرفته بودند . جالبتر اینکه قسمتِ اعظمشون رو دخترها تشکیل داده بودند همراه با بحثهای کوتاه و بلند کارشناسانه در مورد فوتبال و انتخاب سرمربی و اینکه کی کجا اشتباه کرده و ایرادهایِ ریشه ایِ این قضیه از کجا آب میخوره . چیزی که توجهم رو جلب میککرد این بود که به زحمت دو تا از بحثها شبیه هم بودن ، اما چیزی که توی همۀ پُستها مشترک بود ، تقصیرکار بودنِ دایی بود . ..

راستش من فوتبالی نیستم و آخرین بازیی که کامل دیدم همون بازیِ معروفِ ایران و استرالیا بود ، اما تا جایی که یادمه وقتی همین داییِ بیچاره انتخاب شد همه موافق بودن و آدم زیاد این جمله رو می شنید که : بالاخره فدراسیون یه بار یه قدم درست برای فوتبال برداشت و لی حرفای دیگه با این مضمون . ..

اما الان برام سوالِ که اونهمه طرفدار که اکثراً هم دو آتیشه بودن و همون موقع نمیشد جلوشون به همون تصمیمِ فدراسیون شک کرد کجا رفتن ؟ چرا دایی یهو انقدر موجود پَست و بی لیاقت و پر از ایرادهای اخلاقی شد ؟ و عجیبتر اینکه چرا یهو انقدر تنها شد ؟

اما این فوتبال به جهنم ، سوالم اینه که ما از کجای تاریخ به همچین ملت پَست و زیر پا خالی کنی تبدیل شدیم ؟