این دخترا به من که میرسن ، انگار همیشه یه چیزی دارن
که رو کنن و من کم بیارم . ..
بعد از کلی حرف زدن ، دمِ خداحافظی برگشته میگه :
من MS دارم . . .
منم دیدم داره پُزِ میده ، برگشتم گفتم رفاقت سرت میشه ؟
گفت آره ، گفتم پس همینو بذار وسط و MS رو واسه خودت نگهدار .. .
( اولش روم نشد بگم من چون خطم ایراد داره SMS هم ندارم ،
البته بعد گفتم )
خراب نکردم که ؟!
من متوجه نشدم
یعنی بهش گفتی به من مربوط نیست که تو ام اس داری؟؟؟؟
اگه حرف تو رو اینطوری تعبیر کرده باشه که گند زدی
نه ، اینطوری بردات نکرد ، چون خوشش اومد به نظرم و گفت ، همه تا میشنون میرن و چند بار هم تشکر کرد ...
همه آدما یه چیزایی دارن که اخر سر رو میشه ... اون آخر ماجرا !
کاملا متوجه ام .. .
با نظر رافونه ی عزیز کاملا موافقم
اما منظورمو فهمید ، متوجه شد این چیزها برام مهم نیست ، اصلا واقعا مگه بود و نبود یه ویژگی فیزیکی چه اهمیتی توی یه رابطه و آشنایی داره ؟
راستش اگه درست فهمیده باشم، من جایی برای کم اوردن ندیدم. یعنی این موارد اصلا چیزی نیست که ادم احساس کم اوردن بکنه. من این حالت رو درهمسرم هم می بینم. بعضی وقتها اونقدر سعی در پنهان کردنش می کنه که من به جاش حس شرمندگی می کنم! مثلا چیزی از تنظیم ستلایت نمی دونه بعد با دوستش که تلفنی صحبت می کنه، اون داره بهش کاری رو یاد می ده این هم همش جوابهای الکی میده. هی من بهش اشاره می کنم خوب بگو نفهمیدی بذار خوب یادت بده، اصلا کوتاه نمی اد!! خیلی برام عجیبه! من برعکس زود رو می کنم و به نظرم مخاطبم اگه کمی انسان باشه، اعتراف من به ندانستن رو به نظر بد برنمی داره. اگه هم برداشت که از ظاهرش همه چیز عیان می شه و ارزش ادامه ارتباط رو نداره.
متوجه ام چی میگی ، خودمم تا چند سال پیش اینطوری بودم اما خیلی تلاش کردم که رفعش کنم و فکر میکنم تا حدی موفق شدم ، اما چیزی رو که هر چی تلاش کردم دست کنم ، کمتر نتیجه گرفتم ، بالا بردنِ اعتماد به نفسم بوده . ..
اما این پست ؛ راستش یه موقعی خیلی دنبال یه دوست و آشنا با این ویژگی میگشتم ، اما چند سالی بود که نا امید شده بودم تا اونشب ، لحظۀ اول ذوق کردم وقتی گفت ولی بعدش حس نوعدوستیم سر و کلش پیدا شد و خلاصه این پستُ نوشتم که طنزش باعثِ لبخندم بشه .. .