این یعنی همون معذرتِ خودمون

۰ئ 

برای گذاشتن پست قبلی عجله ای نداشتم ، 

اما فکر این آدم خیرخواه دو سه روزه رو اعصابم رژه میره . .. 

هر بار هم باهاش حرف زدم به خط پنجم نرسیده میگه : 

من اصلاً با گذشته کار ندارم و بیا به گذشته فکر نکنیم . .. 

نمی دونم چرا فکر میکنه اینا خاطراتی هستن که از یاد آدم برن ، 

اینو بگم که اصلاً آدم عقده ای یا کینه ای نیستم ، 

اما هر بار چشمم به یکیشون میفته تا مدتها همه چیز برام تازه میشه ، 

حتی از نفس کشیدن کنارشون می ترسم و بیزارم . .. 

( فکر کنم حالا دیگه وقتی میگم می ترسم ، 

همه متوجه میشن دقیقاً منظورم چیه ) 

چیزی که خونمو جوش میاره اینه که میگه : می فهمم چی میگی !!! 

هم میخواد Open Mind بازی در بیاره و بگه هم با پسرهای 

دیگه ارتباط داره و تازه توی یه رابطه کاملاً بی خطر ( وقتی بهش میگی 

یه بار بیا مثل دو تا آدم عاقل و بالغ با تلفن حرف بزنیم ، انگار بهش گفتی 

جونتو آماده کن میخوام بگیرمش ) بهشون کمکم میکنه ، 

هم میخواد یه وقت قدم کج از قدم بر نداره که 

خدای نکرده ( احتمالاً ) دوست پسرش عصبانی بشه .. . 

درسته بیشتر پستهام عاشقانه است و از سر دلتنگیه ، 

اما واقعاً منو کسی شناختین که دیگه براش حوصله و انرژی 

دوست شدن و ارتباط جدید و هر روز تلفن حرف زدن مونده باشه ؟ 

 

بازم از دوستهای خوبی که فقط اومدنشون انرژی موندن بهم میده ، 

چه برسه به نظر گذاشتنشون ، یه دنیا ممنون و سپاسگذارم .. . 

شما که ناراحت نیستین ازم ، مگه نه ؟ 

شما که میمونین پیشم ، بازم مگه نه ؟ 

اصلاًم ناراحت نباشین یه وقتا ، اینا مال خیلی وقت پیشه ، 

دیگه نه جاییم درد میکنه ، نه کبوده ، 

تازشم ، روحمم سفت شده ...