ادامه خاطرات بی تو بودن

اینم ۸ خط اول همون نوشته دیروزیه : 

با تــــو بــودن واسۀ مــن یـعـنـی از گــریــه نــمـردن 

یعنی با وسوسه عشق شبو دست صبح رسوندن 

با تـــو بـودن واسۀ مـن یعـنی از ستـاره گفتن 

یعنی وقت بی پناهی ، شونه ای برای خفتن 

از پرنده ها گذشتن روی آسمـون نشستن 

هدیه ای بوده همیشه از نگاه تو واسه من 

مرگ من معنا نداره با تو که تندیس عمری 

تـو با لبخند سپیدت مرگ از تنم می گیری 

جای خالـی تـو اینجا زده آتیش به وجودم 

از تو که وجود نداری خاطره مونده تو قلبم 

اون پــیــاده رو که هــرگــز زیــر پــای مــا نــشد طـی 

اون شبی که بی تو سر شد توی سرما و شب دی 

روزی کـه بـا هـم نرفتیم زیـر بـارون بـهـاری 

یاد من میندازه شاید واسه من بهار بیاری 

با تـو بـودن واسۀ مـن ، گذر از پـوچی و مردن 

فصل بی بال پر کشیدن ، فصل از قصه رمیدن 

خودم نه حوصله طولانی نوشتن رو دارم ، نه طولانی خوندن رو . .. 

برای همین فکر کردم اگه همشو یکجا بنویسم خیلیا حوصله نمیکنن بخوننش .. .